Metody leczenia grzybiczych infekcji pochwy

Na podstawie jakich badań ginekolog ustala czy infekcja ma charakter grzybiczy czy bakteryjny? Jak powinno wyglądać leczenie każdej z nich i czy wiąże się ono z jakimiś dodatkowymi działaniami poza farmakoterapią? Na te i inne pytania odpowiadamy wspólnie z ekspertem programu Zdrowa ONA drem n. med. Grzegorzem Południewskim.

Każda infekcja, czy to grzybicza, czy bakteryjna niesie ze sobą charakterystyczne objawy. I tak infekcja bakteryjna powoduje, że obecny jest rybi zapach i obfita szaro-mleczna wydzielina. W infekcji grzybiczej brak jest charakterystycznej woni, ale kobieta uskarża się na upławy, świąd i pieczenie pochwy. Częstość występowania objawów jest bardzo zróżnicowana, jednakże zawsze współistnieją ze sobą co najmniej dwa lub trzy symptomy. Rozpoznanie stawia się na postawie charakterystycznych objawów, o których przed chwilą wspomniałem oraz badania odczynu pH pochwy przy pomocy papierka lakmusowego. Posiewy wykonuje się tylko w przypadkach opornych na leczenie i nawracających – tłumaczy dr Południewski.

  Tabela 1. Diagnostyka zakażeń pochwy[1]:

Rodzaj infekcji/Cecha	Infekcja bakteryjna (najczęściej Bacterial vaginosis)	Infekcja grzybicza (najczęściej Candida albicans)
Wydzielina – ilość i wygląd	Duża ilość wydzieliny szaro-mlecznej, lub żółtawej jednorodnej, rozwodnionej	Niewielka ilość serowatej,  białej wydzieliny z białymi grudkami
pH	>4,5	3,6-4,5
Zapach	Rybi, gnilny,  nieprzyjemny	Brak zapachu
Komórki rozpoznane w badaniu	Komórki jeżowe- opłaszczone bakteriami	Strzępki komórek drożdży
Czy infekcja przenosi się na partnera?	Może ulec przeniesieniu	Tak
Objawy kliniczne	Upławy, ból i piecznie, zaczerwienienie,	Upławy, świąd, zaczerwienienie

Jak wynika z badania Zdrowa ONA 13% kobiet, które miało infekcję pochwy zgłosiło się z tym problemem do ginekologa w ciągu miesiąca od wystąpienia niepokojących objawów[2]. Część z nich zanim podjęła decyzję o wizycie u specjalisty stosowała domowe metody raczenia sobie z infekcją. Zwlekanie, odkładanie wizyty u lekarza może spowodować, że infekcja się nasili, rozwinie i przeniesie z pochwy np. w okolice sromu czy odbytu.

Zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego grzybice niepowikłane należy leczyć miejscowo, czyli tabletkami, globulkami i kremami dopochwowymi zawierającymi pochodne azolowe. W tym schemacie leczenia chodzi o uzyskanie i utrzymanie terapeutycznego stężenia leku w pochwie przez przynajmniej 72 godziny. Jeśli infekcje mają charakter nawracający lub mamy do czynienia z niepowodzeniem zastosowanej wcześniej terapii konieczne będzie leczenie doustne – wyjaśnia ekspert programu Zdrowa ONA.